واکسن دیابت نتایج امیدوار کننده ای را در یک زیر گروه ژنتیکی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 ارائه داد
24مه 2021 - یک مطالعه ی بالینی به رهبری دانشگاهLinköping ، در سوئد و با حمایت مالی شرکت داروییDiamyd Medical ، تاثیر ایمنی درمانی در برابر دیابت نوع 1 برای حفظ تولید انسولین توسط بدن را بررسی نمود. نتایج نشان می دهد که تزریق پروتئینGAD به غدد لنفاوی می تواند در زیرگروهی از افراد موثر باشد. نتایج این تحقیق در ژورنال Diabetes Care منتشر شده است.
در دیابت نوع 1، سیستم ایمنی بدن به سلولهای تولید کننده انسولین حمله می کند. وقتی سلول های تولید کننده انسولین از بین رفتند، بدن دیگر نمی تواند سطح قند خون را تنظیم کند و فرد مبتلا به دیابت نوع 1 تا پایان عمر باید انسولین برون زا(از طریق تزریق یا پمپ) مصرف کند.
یک سوال بسیار معمول در تحقیقات دیابت نوع 1 این است که آیا می توان حمله سیستم ایمنی بدن را کند کرد یا حتی به طور کامل متوقف کرد و اگر جواب مثبت است این کار چگونه باید انجام شود. یک استراتژی احتمالی مبتنی بر تغییر دفاع ایمنی از طریق تزریق پروتئینی است که سلولهای سیستم ایمنی بدن به آن واکنش می دهند، یک نوع واکسیناسیون. یکی از پروتئین هایی که سیستم ایمنی در برابر آن اغلب در دیابت نوع 1 آنتی بادی تولید می کند،GAD65 یا گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز است. پروفسور جانی لودویگسون در دانشگاه Linköping سالهاست که امکان واکسیناسیون افرادی که دیابت نوع 1 به تازگی برای آنها تشخیص داده شده است را با GAD بررسی نموده است. او امیدوار است که سیستم ایمنی بدن در برابر GAD متعلق به خود بدن تحمل بیشتری پیدا کند و آسیب به سلولهای تولید کننده انسولین را متوقف کند، به طوری که بدن بتواند تا حدی قدرت تولید انسولین خود را حفظ کند.
دکتر جانی لودویگسون، استاد ارشد در گروه علوم پزشکی و بالینی در دانشگاه لینکپینگ می گوید: مطالعات نشان داده است که حتی تولید بسیار اندک انسولین در بدن(انسولین درون زا) برای سلامتی بیمار بسیار مفید است. در افراد دیابتی که به طور طبیعی مقدار مشخصی انسولین تولید می کنند، به راحتی هیپوگلایسمی یا افت قند خون رخ نمی دهد. آنها همچنین دارای خطر کمتری برای ابتلا به بیماری کتواسیدوز تهدید کننده حیات هستند، که می تواند در هنگام پایین آمدن سطح انسولین ایجاد شود.
در مطالعه یDIAGNODE-2 که فاز دوم یک مطالعه بالینی بود، دکتر لودویگسون و همکارانش اثر تزریق GAD-alum (Diamyd) در غدد لنفاوی 109 جوان را که اخیرا به دیابت نوع 1 مبتلا شده بودند، ارزیابی کردند. تولید انسولین طبیعی توسط بدن شرکت کنندگان در آغاز مطالعه و پس از 15 ماه مجدداً اندازه گیری شد. چندین نتیجه ی دیگر نیز مانند تغییر در سطح قند خون طولانی مدت (HbA1c) و مقدار انسولین مکملی که بیماران هر روز باید مصرف می کردند، دنبال شد.
مطالعات قبلی در مورد ایمونوتراپی در دیابت حاکی از آن است که عوامل ژنتیکی در چگونگی پاسخ بیماران به درمان نقش دارند. این امر باعث شد محققان در مطالعه ی DIAGNODE-2 به بررسی انواع مختلفی از "ژن های HLA "بپردازند. این ژن ها پروتئین های واقع در سطح برخی از سلول ها را کد می کنند. عملکرد آنها نگه داشتن برخی پروتئین های دیگر در سطح سلول است تا آنها را در معرض بازرسی سلولهای سیستم ایمنی بدن قرار دهند. اگر قطعه ی پروتئینی که با این روش در معرض سلولهای ایمنی قرار می گیرد، برای مثال متعلق به یک باکتری باشد، سیستم ایمنی بدن باید آنتی بادی علیه این پروتئین خارجی تولید کند. با این حال، سیستم ایمنی بدن بعضی اوقات در برابر مواد خود بدن واکنش نشان می دهد برای مثال انواع خاصی از HLA با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 1 همراه هستند. نوعیHLA به نام HLA-DR3-DQ2 پروتئین GAD65 را در معرض سلولهای سیستم ایمنی بدن قرار می دهد و بیماران دارای این نوع از HLA اغلب در مراحل اولیه بیماری آنتی بادی علیه GAD65 در بدن خود دارند. حدود نیمی از شرکت کنندگان در این مطالعه دارای HLA نوعHLA-DR3-DQ2 ، بودند.
زمانی که نتایج کلی بیماران بررسی شد، هیچ تفاوتی از نظر میزان حفظ تولید انسولین در بدن آنها بین گروه درمان و دارونما کشف نشد. اما،GAD-alum تأثیر مثبتی بر زیر گروهی از بیمارانی داشت که دارای ژن های HLA نوع DR3-DQ2 بودند.
دکتر جانی لودویگسون گفت: خوشبختانه در زیر گروهی از بیماران که دارای ژن های HLA از نوعDR3-DQ2 ، بودند سرعت تولید انسولین درونزا به سرعت کاهش نیافت. در مقابل، هیچ اثر قابل توجهی در بیمارانی که این نوع HLA را نداشتند، مشاهده نکردیم.
او افزود: هیچ عارضه ی ناخواسته ای که بتواند به درمان با GAD-alum مربوط باشد، در طول مطالعه مشاهده نشد.به نظر می رسد درمان با GAD-alum یک راه امیدوار کننده، ساده و ایمن برای حفظ تولید انسولین در حدود نیمی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 است، کسانی که این نوع خاص ازHLA را دارند. به همین دلیل است که ما مشتاقانه منتظر انجام این مطالعه در جمعیت بزرگتری هستیم و امیدواریم که این موارد منجر به یک درمان دارویی شود که بتواند روند پیشرفت دیابت نوع 1 را تغییر دهد.
بودجه ی این مطالعه توسطDiamyd Medical AB ، بنیاد کودکان دیابتی سوئد و بنیاد دیابت سوئد تأمین شده است. شرکت داروییDiamyd Medical در برنامه ریزی و جمع آوری داده ها نقش داشت. یکی از نویسندگان این مقاله دکتر اولف هانلیوس، برای شرکت Diamyd Medical کار می کند
در این مطالعه 109 شرکت کننده ی 12 تا 24 ساله که در طی 6 ماه قبل از شروع این تحقیق، دیابت نوع 1 برای آنها تشخیص داده شده بود، به طور تصادفی در یکی ازدو گروه قرار گرفتند: گروه اول سه بار تزریق GAD-alum در فواصل 1 ماهه و ویتامین D که به صورت قرص مصرف می کردند و گروه دوم گروه شاهد بودند که دارونما دریافت می کردند. نه شرکت کنندگان و نه محققان نمی دانستند چه بیمارانی با GAD-alum تحت درمان قرار گرفتند (مطالعه تصادفی و دوسوکور بود).
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2021-05-diabetes-vaccine-results-genetic-subgroup.html